PRZEBARWIENIA ZWIĄZANE Z WIEKIEM I EKSPOZYCJĄ NA SŁOŃCE
Promienie UV przechodzą przez naskórek i pobudzają komórki barwnikowe skóry (melanocyty). Praca niektórych melanocytów jest zakłócona i zaczynają wydzielać duże ilości melaniny w trybie ciągłym. Przebarwienia pojawiają się gdy melanina zwiększa się w anormalny sposób i gdy dystrybucja nadprodukcji melaniny nie jest jednakowo rozłożona na powierzchni skóry. Gromadzi się więc w niektórych miejscach i tworzy nieestetyczne plamy.
Nadmierna ekspozycja na słońce (zbyt intensywna lub zbyt długa ekspozycja) pociąga za sobą konsekwencję jak zbyt duża produkcja melaniny, co objawia się tworzeniem się przebarwień lub plam soczewicowatych (małych okrągłych i płaskich plam o rożnych rozmiarach).
U osób pracujących na zewnątrz (marynarze, pracownicy budowlani...) można zaobserwować tendencję do pojawiania się przebarwień wcześniej niż u innych osób.
Poza tym ryzyko przebarwień zwiększa się wraz z wiekiem i ze starzeniem się komórek i pojawia się na ogół w miejscach najbardziej wyeksponowanych na słońce (twarz, szyja, dłonie...). Słońce i wiek są zatem podstawowymi czynnikami powstawania plam barwnikowych. Mówimy o plamach soczewicowatych słonecznych lub starczych. Plamy soczewicowate dotykają 90% osób o białej skórze powyżej 50 roku życia. Dotyczy to wszystkich typów skóry.